Ondanks het feit dat ik een geweldig weekend had in Fleurus zingen de trieste verhalen over compleet leeg gevreten rivieren nog door mijn hoofd. Zowel uit het Duitse, het Belgische, het noord Franse als het Luxemburgse vernam ik weinig aantrekkelijke geluiden.
Kolonies aalscholvers (soms meer dan 200 getelde vogels) zouden zelfs de kleine(re) beken nauwkeurig hebben uitgekamd.
De verhalen die tot mij kwamen waren bovenal triest.
Onze zuiderburen zijn momenteel zelfs ietwat jaloers dat er in Nederland kennelijk het kwartje is gevallen en dat er wat aan gedaan gaat worden. daar zijn ze nog niet zover.
Veelal te laat.
Andere verhalen over, eveneens leeggevreten, zuidhollandse polders bereikten me eveneens.
En over reservoirs her en der.
Viskwekerijen zelfs.
Verhelderend was de beschouwing van één der bezoekers. Ik denk, hoewel ondeskundig, dat hij de plank niet ver misslaat. Het probleem ligt niet bij de Aalscholver. Het ligt bij het visserijbeleid van de lage landen. Als deze beesten hun voedsel nog op zee, langs de kust zeg maar, zouden kunnen vinden was er niets aan de hand geweest. Normaliter komen deze vogels niet zo ver het land in om hun voedsel te vergaren. Nu moeten ze wel !
En, eerlijk is eerlijk, Ik tref ze nu zelfs aan in Soest. Midden in het dorp! Ze zitten er leep hun veren droog te wapperen maar……. van laat avondlijke honden uitlaters hoorde ik dat ze en masse in het donker de vijvers te grazen nemen.
Elk beest heeft z'n plekje in de natuur. Ook een aalscholver. Echter…..waar wij (mensen) ons er mee gaan bemoeien gaat het verkeerd. Er moet toch eens iemand zijn die daar les uit leert ?
erikdenoorman
www.erikdenoorman.com