Noord-Italië

Beste Greg,

Ik zie dat je weinig antwoorden krijg op je vragen.

Ik ga eind mei ook die kan op (ik zit in Arco).

Inmiddels wat gegoogeld en wellicht heb je hier wat aan.

Fijne vaknantie!

Ron Noorlander.

vliegvissen op zijn italiaans auteur: Niels Hoofdman

Het is bij ons ieder voorjaar ongeveer eenzelfde discussie als het gaat om de zomervakantie. Gaan we naar het noorden of gaan we naar het zuiden? Het gaat er meestal democratisch aan toe en daarom eten we vaker pizza dan Noorse fiskeboller. Zo ook dit jaar. Italië zou het gaan worden. Dus reden we ergens in augustus richting Trento. Zo’n 20 kilometer ten noordwesten van het Gardameer hadden we een huisje gehuurd aan het Ledromeer.

Nu ben ik niet zo’n meer-visser. Vliegvissen maakt bij mij pas echt de jager wakker als ik kan waden in helder, stromend water, omringd door natuurschoon. Maar aangezien Italië bij mij niet echt synoniem stond met deze vorm van visserij, had ik mijn vliegvisspulletjes eigenlijk meer voor de vorm in de kofferbak gegooid. Ik had de knop dus maar (weer) om gezet en hoopte op lekker weer, een beetje zwemmen, de bergen in trekken en vooral veel en lekker eten en drinken. Tot ik op het eind van de heenreis vlak boven het Gardameer door de mooie plaats Arco reed. De weg voerde ineens over een schitterend riviertje dat, althans zo vanaf mijn positie, kraakhelder en bewaadbaar leek. De vliegvisser was ineens weer klaarwakker. Auto aan de kant en tien seconden later hing ik met mijn zoon over de brugreling. Gelukkig ben ik al lang samen met mijn vrouw, dus ik hoefde niets uit te leggen. Ze wacht in zulke gevallen rustig in de auto en hoort even later mijn ervaringen aan. Ze is bovendien heel goed in staat om net te doen alsof mijn verhaal haar werkelijk interesseert. Ze weet dat ik daar blij van word. Zeker in dit geval, want het water pal onder de brug vertoonde een groot aantal forellen van een fiks formaat. Wat een geluk, op vakantie in Italië tegen prachtig vliegviswater aanlopen en ook nog het nodige materiaal in de kofferbak! De volgende dag, zo was mijn voornemen, zou ik vroeg op pad gaan om snel een vergunning te kopen en een dag te plannen voor mijn eerste Italiaanse vistrip. Mocht dit stukje worden gelezen door een Italiaan, dan zou hij nu direct gierend van het lachen zijn slok cappuccino uitproesten over dit mooie blad. Snel een vergunning kopen in Italië, het idee alleen al! En inderdaad, nadat ik voor de vierde maal was doorgestuurd naar een volgend loket, waarbij ik nog steeds geen enkel beeld had van het vergunningsysteem in Italië, was ik ervan overtuigd dat ik het slachtoffer was geworden van een soort samenzwering. Een pact om ervoor te zorgen dat deze Nederlander nimmer in de Italiaanse wateren een vis zou vangen. Gelukkig was daar weer mijn vrouw. Naast het bestuderen van de Italiaanse taal is zij eveneens op de hoogte van de Italiaanse cultuur waar bureaucratie een vanzelfsprekend onderdeel van is. Na een dag van hot naar her gereden te zijn had ik de benodigde papieren en zicht op het systeem. Het bleek minder ingewikkeld dat ik dacht, het betrof geen vendetta op mijn persoon en de vismogelijkheden leken nog beter dan ik had verwacht.

Bruin en marmer

De rivier heet de ‘Fiume Sarca’en stroomt vanaf Carisolo als samenvoeging van de Sarca di Genova uit het Val Genova en de Sarca di Campiglio uit Madonna Di Campiglio. De Fiume Sarca stroomt vervolgens eerst zuidelijk naar Tione, hierna oostelijk richting Sarche om daar weer naar het zuiden, langs Dro en Arco, het Gardameer in te stromen. Het totale stroomgebied van de rivier is ongeveer 62 km. Het visrecht is verdeeld over twee verenigingen. Het onderste deel (van Sarche tot aan het Gardameer) is van de APBS. (www.apbs.it) De bovenloop is van de vereniging Altosarca (www.altosarca.it). De rivier bevat vooral veel bruine forel. Daarnaast komt, vooral in de bovenloop, de prachtige Marmerforel (Salmo marmoratus) voor.

Tijdens een toeristische tocht zag ik veel van de bovenloop van de Fiume Sarca. Maar omdat dit deel vanaf mijn verblijfplaats wat lastig te bereiken was, koos ik als bestemming het onderste deel van de rivier. Toch zal mijn eerstvolgende trip naar de rivier naar de bovenloop voeren. Zowel het aanzien als de informatie die ik kreeg van een actief lid van de vereniging Altosarca, deden mij vermoeden dat dit deel van de rivier beter wordt beheerd. Natuurlijk speelt ook de aanwezigheid van de bijzondere Marmerforel een rol. Die vergreep zich in ieder geval in het onderste deel niet aan mijn vliegen. Veel rivieren die voor vliegvissen geschikt lijken drogen op in de zomer. Zo niet de Fiume Sarca. Nu hoefde ik in mijn geval niet te vrezen van opdrogen van de rivier. Met twee weken dagelijks regenbuien (sommige van ‘s morgens tot ‘s avonds) leek opdrogen wel heel vel weg. In ieder geval heb ik nu wel de twijfelachtige eer om getuige geweest te zijn van het feit dat ook onder hevige regenval de rivier prima bevisbaar blijft. Het waterpeil blijft redelijk gelijk waardoor waden op de meeste plaatsen mogelijk is en het water prachtig helder blijft. Ongelooflijk eigenlijk, als je beseft wat een enkel buitje met een rivier als de Duitse Kyll doet.

TomTom

Ik had geen dagen de tijd had om de rivier te gaan onderzoeken op de mooiste locaties. Dus koos ik ervoor om op mijn TomTom de plekken vast te leggen die met de auto relatief eenvoudig waren aan te rijden, maar waarbij ik wel buiten de bebouwing was. Op deze manier heb ik een aantal schitterende stukken bevist. Een 8 voet #4 hengel met een drijvende lijn voldoet op de hele rivier prima. Ik heb vooral gevist met universele goudkopnimfjes in de kleuren bruin en olijf. Eigenlijk heb ik niet veel met nimfvissen, maar met de lage temperaturen en de regenval was aan de oppervlakte weinig activiteit te bespeuren. Toch wist ik op één middag zes leuke bruine forellen te haken. In deze gezinsvakantie wilde ik mijn geluk niet teveel beproeven, zeker niet omdat ik doorgaans voldoende gelegenheid krijg om met een paar vismaten naar het buitenland te trekken. De Fiume Sarca staat in ieder geval zeker op het lijstje om wat serieuzer aan te doen als vliegvisbestemming. Fantastisch vooruitzicht toch: overdag lekker in het zonnetje vliegvissen en in de avond op een Italiaans terrasje met pizza, pasta en een Chianti!

Het vergunningsysteem

Om te mogen vissen in de binnenwateren van Italië moet je doorgaans de volgende stappen doorlopen:

1. Twee zegels kopen. Die kun je verkrijgen bij de alom bekende Tabacchi. Meestal herkenbaar aan een zwart bord met een grote T. Niet alle Tabacchis verkopen de zegels, dat is dus een beetje zoeken. Ik kocht mijn zegels in ieder geval bij de Tabacchi aan de Viale Trento 84 in Riva del Garda. De zegels kosten € 14,62 per stuk.

2. Met de twee zegels ga je vervolgens naar het kantoor van de servizio foreste, zeg maar het Italiaanse staatsbosbeheer. Op vertoon van de zegels wordt kosteloos een akte aangemaakt. Eén van de zegels wordt in de akte geplakt. Een overzicht van de adressen van de kantoren van de servizio foreste in de provincie Trentino vind je als je via google zoekt op servizio foreste trentino. Mijn akte werd in ieder geval keurig in orde gemaakt bij het kantoor aan de Viale Trento 112 in Riva del Garda. Het kantoor vind je naast de Lidl op de 1e etage. Voor afgifte van de akte is het kantoor in ieder geval op woensdagmiddag geopend, maar kent dus ook gesloten tijden. De akte is drie maanden geldig.

3. Met de akte kun je vervolgens naar een adres gaan waar de dagvergunningen worden verkocht. In dit geval was dat een sportzaak in Riva del Garda aan de elite sport, viale canella 14c. De dagvergunning kost € 14,–. Voor de bovenloop is een dagvergunning te koop aan de Via d. Ciesa 3 in Tione van dinsdag t/m vrijdag. Kosten: € 13,–.

Houd rekening met de siësta’s, meestal tussen 12.00 uur en 14.00 uur, en het feit dat de verschillende loketten niet of nauwelijks weten waar je het andere loket kunt vinden, laat staan openingstijden e.d.

In het onderste deel van de Sarca mag je alleen vissen in het weekend en op maandag en donderdag.

maarten

Ron Noorlander

greg

Rian

drefter