Wie het kleine niet eert.............

  • inderk

    is het vangen snel verleerd ……

    Daar ben ik tijdens de afgelopen gezinsvakantie in Luxemburg en Frankrijk wel achter gekomen.

    In Luxemburg hebben we gestaan op camping “Im Aal” bij Esch sur Sure.

    Deze camping ligt in een dal aan een stuwmeer van de Sure.

    Op de plaats waar wij stonden mocht niet gevist worden omdat het daar verenigingswater betrof en boven de dam die de camping eigenlijk in tweeën splitste kon met een vergunning op regenboogforel worden gevist wat ook al gedaan werd door vele locals met spinners, en ander kunstaas.

    Niet mijn favoriete manier van vissen, en dus dan maar even niet vissen.

    Gelukkig was camping Bissen niet zo heel ver lopen vanaf de camping (± 20min.)en beneden de stuw begon het viswater er ook gelijk interessanter uit te zien.

    Daarna zijn we even en klein stukje terug gelopen en zijn we de dam overgegaan en kwam ik daar twee “stropers” M&M (Marc en Marcel) tegen.

    Na even bijgekletst te hebben drukte Marc mij zijn hengel in de handen.

    Een heerlijk Orvis stokje overigens… en moest ik het natuurlijk even proberen. (met dank aan Marc voor het camerawerk)

    Helaas bleef het zonder resultaat op dat moment.

    M&M gingen verder met vissen en ik ben zo snel mogelijk naar camping Bissen gegaan om een vergunning voor de Sure te halen.

    Op Bissen werd ik trouwens geweldig leuk geholpen door de eigenaar. Na contante betaling van €43,– mocht ik een week vissen op het “no kill” gedeelte van de Sure bij Bissen en op Bissen, en mischien nog wel verder maar ik ben niet verder gekomen dan het No Kill gedeelte. omdat dat stuk maar een kwartiertje lopen vanaf mijn camping lag.

    De eerste avond dat ik daar heb gevist ben ik zonder iets te vangen terug gegaan naar de camping. De vissen stegen wel, maar ik kreeg ze maar niet te pakken…….. er moest dus een puzzeltje worden opgelost …..

    Die eerste avond was ik in mijn haast vergeten om de doos mee te nemen waar ik mijn droge vliegen in had zitten die gebonden zijn op haak maat 18 en kleiner.

    En op één of andere manier wil ik mijn eerste vis op een nieuw water het liefst vangen met een droge vlieg… geen principe maar waarom eigenlijk wel?

    Terug op de camping snel de vice te voorschijn gehaald en ben ik kleine vliegjes gaan binden. De kleine vliegen die ik bij me had, gaven me toch niet het gevoel dat het “Sure-killers” waren. dus ik bond nog kleine emergers en Barr's vis-a-dun, kleine parachute vliegjes….. Ik heb maar niet gezegd hoe laat ik in mijn bed lag.

    Gelukkig bracht de volgende avond mij meer geluk.op haakje 20…

    En zo bracht ik verder bijna iedere avond een paar zeer aangename uurtjes door aan de Sure.

    Nu het met de droge vlieg gelukt was, werd het natuurlijk ook tijd voor het nimphen….. kijken of ik het niet verleerd was. En ook dat lukte mij toch nog aardig.

    Nadat er door de rest van het gezin was besloten om ergens naar toe te gaan kon ik op mijn klompen al aanvoelen dat het vissen die avond niet zou gaan lukken, dus de wekker maar gezet en vroeg uit bed om toch even de nodige uurtjes aan het water door te kunnen brengen. Ook dat bleek achteraf toch een goed idee geweest te zijn van mij…………..

    Ik heb die ochtend in twee en een half uur bijzonder leuk kunnen vangen!

    Op één van de laatste avonden in Luxemburg kwam ik al vissend aan de praat met Marc Hoeben, Marc bleek een fanatiek roofvisser te zijn op de Nederlandse rivieren en had ooit eens een paar werplessen gehad, alleen het vangen ging niet zo super. Wat is het dan prachtig als je een aantal vliegen kunt weggeven en vervolgens een paar minuten later met een kromme hengel ziet staan…..

    Dat is ook genieten van het vliegvissen voor mij!

    Niet veel later zijn we door getrokken richting de Vogezen in Frankrijk waar we ook nog ruim een week zouden bivakkeren.

    Daar aangekomen op camping “Les Amis des Nature” in Luttenbach pres Munster

    zo snel mogelijk even de beek bekijken die langs de camping liep….. Een compleet ander water dan de Sure kan ik je vertellen… Het beekje heet “La Fechte” en wordt door de bewoners uitgesproken als “La Ficht” of zo…

    De camping beheerder kon mij alleen vertellen dat een Permis noodzakelijk was om er te mogen vissen en dat er forel in de beek zwom en vergunningen te verkrijgen zijn bij het toerisme bureau… verder was hij daar ook niet mee bekend.

    De dag er op naar Munster gegaan om een vergunning te halen bij de lokale VVV, na ruim €40,- te hebben betaald maar op zoek naar de goede visplekken….. Mijn vrouw wilde wel even mee want de omgeving verkennen is altijd wel leuk.

    Tsja, en daar sta je dan met je “boeren-poldersloot-kennis”

    Een water met toch iets meer uitdaging dan in Luxemburg.

    Deze dag heb ik maar heel even gevist, en niets kunnen vangen…..

    De dag er na had het geregend……

    Het water kolkte door de beek…..en zag eruit als koffie met melk… Dus maar geen poging ondernomen….

    Een dag later was de beek al weer helder.

    de dagen er na korte momenten gehad om te vissen maar ook steeds zoeken naar de juiste stekken….. en ik kan zeggen dat ik het prachtig vond daar en de uitdaging werd steeds groter….. ik had al vis gespot maar niet kunnen vangen…. het puzzeltje was nog iets gecompliceerder… en leuker naar mijn idee…

    En… Ook in Frankrijk ziet men het licht!

    Dan toch eindelijk succes! Haakje 24 donkerbruin en zwarte vliegjes brachten het succes en hoe!

    Helaas was de week en de visserij maar van korte duur… ook in de Vogezen had het net zoals in Nederland behoorlijk gespoeld….

    Ook daar sprak ik nog op een avond een lokale vliegvisser en die bevestigde dat vanaf haakje 22 de vangsten toe namen in die regio, maar dat hij niet meer zo goed kon binden vanwege artrose….. en die kleine vliegen zoals ik ze had, (Vis-a-dun, emergers, CDC vliegjes(gehackeld kraagje) parachute vliegjes ) wel de juiste vliegjes waren.

    Van hem kreeg ik vele zeer bruikbare tips, waar ik hem zeer dankbaar voor was.

    Ik zei tegen hem dat mijn vakantie er op zat, en het water begon weer te verkleuren, en ik een jaar de tijd had om nieuwe vliegen te binden…… ± 30 vliegen werden dus van eigenaar gewisseld…. die blik in zijn ogen…. De kans is groot dat ik daar volgend jaar terug kom!

    wat is vliegvissen toch een prachtige hobby.

  • David

    Hey Inderk, prachtig verslag, ik dank je wel. Dat zoeken, en dat delen maakt het extra leuk.

  • troutbuster

    klasse verslag !!

  • sandmanvof@hetnet.nl

    Prachtig verslag,

    Zo wordt prikbord weer leuk om te lezen.(tu)

    Geert

  • henkvdweide

    Hoi Inderk,

    Een mooi verslag en heel herkenbaar.4

    Dat zoeken en uitvinden wat werkt maakt het vliegvissen inderdaad erg leuk.

    Wat het delen betreft, ik heb het eerder deze week nog aangehaald;

    Verkoop nooit een hengel of een boek (wet van Beutick) maar weggeven mag, je krijgt er doorgaans veel voor terug.

    Groet,

    Henk van der Weide

  • tom

    camping bissen 3 x met de club de meivlieg geweest,.altijd.geslaagd ondanks.dat de.vissen niet vanzelf in.je netje springen

  • bartheijboer

    mooie verhaal; bedankt!!!

  • Huib

    gaaf man! je hebt t naar je zin gehad, en nog met een oude orvis hengle mogen vissen ook, gij gelukkige… laat maar weten als dat naar meer smaakt! (via FB of zo)

  • Oorvis

    Treffend weergegeven. De weg er naar toe ….

  • Hans uut Zwolle

    Mooi geschreven Henk,

    heb het met plezier gelezen!

    Bedankt.

    Groet'n uut Zwolle.